Ordo Missae

W tekście łacińskim ukośna kreska nad samogłoską (np. á, é, ó) oznacza akcent (akcenty podano tylko w modlitwach wypowiadanych przez wiernych).

 

Aspersja

Kapłan i ministranci wychodzą z zakrystii. Dokonuje się pokropienie wodą święconą.

(poza okresem wielkanocnym)

S. Asperges me,

M. Dómine, hysópo, et mundábor : lavábis me, et super nivem dealbábor.

Miserére mei, Deus, secúndum magnam misericórdiam tuam.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto : sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saécula saeculórum. Amen.

S. Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam.

M. Et salutáre tuum da nobis.

S. Oremus. Praesta nobis, qaesumus, Domine, hac aqua aspersis, sanitatem corporis, integritatem mentis, tutelam salutis, securitatem spei, corroborationem fidei. Per Christum Dominum nostrum.

M. Amen.

K. Pokropisz mnie,

W. Panie, hizopem, a stanę się czysty. Obmyjesz mnie a nad śnieg wybieleję.

Zmiłuj się nade mną, Boże, według wielkiego miłosierdzia Twego.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

K. Okaż nam, Panie, miłosierdzie Twoje.

W. I daj nam zbawienie Twoje.

K. Módlmy się. Udziel nam, prosimy, Panie, tą wodą obmytym uzdrowienia ciała, czystości umysłu, ochrony zbawienia, bezpieczeństwa nadziei i umocnienia wiary. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

(w okresie wielkanocnym)

S. Vidi aquam

M. egrediéntem de templo, a látere detro allelúia : et omnes, ad quos pervénit aqua ista, salvi facti sunt, et dicent, allelúia, allelúia.

Confitémini Dómino quóniam bonus :quóniam in saéculum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto :sicut erat in princípio, et nunc, et semper et in saécula saeculórum. Amen.

K. Widziałem wodę

W. wypływającą ze świątyni, z boku prawego, alleluja. A wszyscy, do których przyszła ta woda zostali zbawieni i wołać będą: alleluja.

Wysławiajmy Pana, bo jest dobry, bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

S. Domine, apud te est fons vitae, alleluia.

M. Et in lúmine tuo vidébimus lumen, allelúia.

S. Oremus. Concede, quaesumus, omnipotens Deus, ut qui paschalia festa peragimus, caelestibus desideriis accensi, fontem vitae sitiamus, Iesum Christum, Dominum nostrum.

M. Amen.

K. Panie, w Tobie jest źródło życia, alleluja.

W. I w Twoim świetle będziemy widzieć światło.

K. Spełnij prośby nasze, prosimy Cię, Panie, abyśmy, którzy wielkanocne święta obchodzimy, pragnieniami niebiańskimi rozpaleni, pragnęli źródła życia, Jezusa Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Kapłan i ministrant wracają do zakrystii.

 

MSZA KATECHUMENÓW

CZĘŚĆ PIERWSZA

1. Psalm wstępny

Kapłan stanąwszy u stopni ołtarza, żegna się znakiem krzyża i odmawia antyfonę. Wierni KLĘKAJĄ.

S. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen.

Intoibo ad altare Dei.

M. Ad Deum qui laetíficat iuventútem meam.

Psalm 42

S. Iudica me Deus, et discerne causam meam de gente non sancta : ab homine iniquo et doloso erue me.

M. Quia tu es Deus fortitúdo mea : quare me repulísti,/ et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?

S. Emitte lucem tuam, et veritatem tuam : ipsa me deduxerunt, et adduxerunt in montem sanctum tuum, et in tabernacula tua.

M. Et introíbo ad altáre Dei :/ ad Deum qui laetíficat iuventútem meam.

S. Confitebor tibi in cithara Deus, Deus meus : quare tristis es anima mea, et quare conturbas me?

M. Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi :/ salútare vultus mei, et Deus meus.

S. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.

M. Sicut erat in princípio et nunc, et semper,/ et in saécula saeculórum. Amen.

S. Introibo ad altare Dei.

M. Ad Deum qui laetíficat iuventútem meam.

K. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Przystąpię do ołtarza Bożego.

W. Do Boga, który rozwesela młodość moją.

 

K. Osądź mnie, Boże, i rozstrzygnij sprawę moją z narodem bezbożnym, od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego zabierz mnie.

W. Wszak Ty jesteś, o Boże, mocą moją. Czemu mnie odrzuciłeś i czemu smutny chodzę, gdy nieprzyjaciel mnie nęka?

K. Ześlij światłość Swoją i prawdę swoją; one mnie poprowadzą i przywiodą na górę święta Twoją, i do przybytków Twoich.

W. I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją.

K. Chwalić Cię będę przy dźwiękach cytry, Boże, Boże mój. Czemuś smutna, duszo moja, i czemu mnie trwożysz?

W. Ufaj Bogu, albowiem jeszcze uwielbiać Go będę, zbawienie mojego oblicza i Boga mego.

K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

W. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

K. Przystąpię do ołtarza Bożego.

W. Do Boga, który rozwesela młodość moją.

2. Confiteor – Spowiedź powszechna

S. Adiutorium nostrum in nomine Domini.

M. Qui fecit caelum et terram.

K. Wspomożenie nasze w Imieniu Pana.

W. Który stworzył niebo i ziemię.

Kapłan głęboko pochylony odmawia (sam) spowiedź powszechną:

S. Confiteor Deo omnipotenti, beatae Mariae semper Virgini, beato Michaeli Archangelo, beato Ioanni Baptistae, sanctis Apostolis Petro et Paulo, omnibus Sanctis et vobis fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, et opere:

K. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i wam, bracia, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem:

Kapłan uderza się trzykroć w piersi:

mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, beatum Michaelem Archangelum, beatum Ioannem Baptistam, sanctos Apostolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et vos fratres, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.

moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra
i Pawła, wszystkich świętych, i was, bracia, o modliwtę za mnie do Pana Boga naszego.

Ministrant i wierni PROSZĄ za kapłanem:

M. Misereátur tui omnípotens Deus,/ et dimíssis peccátis tuis,/ perdúcat te ad vitam aetérnam.

S. Amen.

W. Niech się zmiłuje nad tobą Bóg wszechmogący, a odpuściwszy ci grzechy twoje, niech cię doprowadzi do żywota wiecznego.

K. Amen.

Ministrant i wierni MÓWIĄ:

M. Confíteor Deo omnipoténti,/ beátae Maríae semper Vírgini,/ beáto Michäéli Archángelo,/ beáto Ioánni Baptístae,/ sanctis Apóstolis Petro et Paulo,/ ómnibus Sanctis et tibi, Pater,/ quia peccávi nimis cogitatióne, verbo, et ópere:

W. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i tobie, ojcze, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową i uczynkiem:

Wierni UDERZAJĄ SIĘ TRZYKROĆ W PIERSI MÓWIĄC:

mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa./ Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem,/ beátum Michäélem Archángelum,/ beátum Ioánnem Baptístam,/ sanctos Apóstolos Petrum et Paulum,/ omnes Sanctos, et te, Pater,/ oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.

moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich świętych, i ciebie, ojcze, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.

Kapłan prosi za ogółem wiernych:

S. Misereatur vestri omnipotens Deus, et dimissis peccatis vestris, perducat vos ad vitam aeternam.

M. Amen.

S. Indulgentiam, absolutionem et remissionem peccatorum nostrorum, tribuat nobis omnipotens et misericors Dominus.

M. Amen.

K. Niech się zmiłuje nad wami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy wam grzechy, niech was doprowadzi do żywota wiecznego.

W. Amen.

K. Pan wszechmogący i miłosierny niechaj nam udzieli przebaczenia, rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych.

W. Amen.

Lekko pochylony kapłan mówi dalej:

S. Deus, tu conversus vivificabis nos.

M. Et plebs tua laetábitur in te.

S. Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam.

M. Et salutáre tuum da nobis.

S. Domine, exaudi orationem meam.

M. Et clamor meus ad te véniat.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Oremus.

K. Boże, Ty zwróciwszy się ku nam, ożywisz nas.

W. A lud Twój rozraduje się w Tobie.

K. Okaż nam, Panie, miłosierdzie Twoje.

W. I daj nam Twoje zbawienie.

K. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.

W. A wołanie moje niech do Ciebie dotrze.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. Módlmy się.

Ministranci wstają razem i klękają na pierwszym stopniu. Kapłan, wstępując po stopniach ołtarza, mówi:

S. Aufer a nobis, quaesumus, Domine, iniquitates nostras : ut ad Sancta sanctorum puris mereamur mentibus introire. Per Christum, Dominum nostrum. Amen.

K. Zgładź nieprawości nasze, prosimy, Panie, abyśmy do Świętego Świętych z czystym sercem zasłużyli przystąpić. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Całując ołtarz, w którym są zawarte relikwie świętych:

Oramus te, Domine, per merita Sanctorum tuorum quorum reliquiae hic sunt, et omnium Sanctorum : ut indulgere digneris omnia peccata mea. Amen.

Prosimy Cię, Panie, racz dla zasług Świętych Twoich, których relikwie tu się znajdują, oraz wszystkich Świętych odpuścić wszystkie grzechy moje. Amen.

3. Okadzenie ołtarza i celebransa

W Mszach uroczystych Kapłan okadza ołtarz, a następnie turyferariusz okadza kapłana.

Okadzenia w tej części Mszy Świętej oznaczają cześć oddawaną: ołtarzowi jako miejscu uobecniania się Krzyżowej Ofiary Jezusa Chrystusa oraz kapłanowi jako działającemu w czasie liturgii in persona Christi (w osobie Chrystusa).

4. Introit – Antyfona i werset psalmu na wejście

Kapłan przechodzi na prawą stronę ołtarza i odczytuje Introit przypadający na dany dzień (Propria – teksty własne Mszy Świętej).

(W Mszach uroczystych chór śpiewa Introit od początku Mszy)

CZĘŚĆ DRUGA

5. Kyrie – błagalne wołanie

Kyrie jest to krótka litania, skadająca się z trzykrotnego wezwania o pomoc do każdej z Trzech Osób Trójcy Przenajświętszej.

Na Kyrie wierni WSTAJĄ.

S. Kyrie eleison.

M. Kýrie eléison.

S. Kyrie eleison.

M. Christe eléison.

S. Christe eleison.

M. Christe eléison.

S. Kyrie eleison.

M. Kýrie eléison.

S. Kyrie,

M. Eleison.

K. Panie, zmiłuj się.

W. Panie, zmiłuj się.

K. Panie, zmiłuj się.

W. Chryste, zmiłuj się.

K. Chryste, zmiłuj się.

W. Chryste, zmiłuj się.

K. Panie, zmiłuj się.

W. Panie zmiłuj się.

K. Panie,

W. Zmiłuj się.

6. Gloria – Chwała Trójcy Przenajświętszej.

Gloria jest to pieśń chwalebna i dziękczynna za wszystkie dary, których udziela nam Trójca Przenajświętsza. Pieśń tę opuszcza się we Mszach odprawianych w kolorze czarnymi fioletowym, oraz zielonym w ciągu tygodnia i w niektórych Mszach wotywnych.

S. Gloria in excelsis Deo.

M. Et in terra pax homínibus bonae voluntátis./ Laudámus te./ Benedícimus te./ Adorámus te./ Glorificámus te./ Grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam./ Dómine Deus,/ Rex caeléstis,/ Deus Pater omnípotens./ Dómine Fili unigénite,/ Iesu Christe./ Dómine Deus,/ Agnus Dei,/ Fílius Patris./ Qui tollis peccáta mundi,/ miserére nobis./ Qui tollis peccáta mundi,/ súscipe deprecatiónem nostram./ Qui sedes ad déxteram Patris,/ miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus./ Tu solus Dóminus./ Tu solus Altíssimus,/ Iesu Christe./ Cum Sancto Spíritu/ in glória Dei Patris. Amen.

K Chwała na wysokości Bogu.

W. A na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu Niebios, Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

7. Kolekta – Modlitwa Kościoła

Kapłan całuje ołtarz, następnie pozdrawia wiernych wzywając ich do modlitwy.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Oremus.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. Módlmy się.

Kapłan wraca do mszału, aby odczytać uroczystą modlitwę Kościoła, zwaną Kolektą (Propria. Kończy się ona słowami:

S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.

K. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

CZĘŚĆ TRZECIA

8. Lekcja

W trzeciej części Bóg odpowiada na nasze modlitwy, pouczając nas słowem natchnionym o Sobie i o Swojej woli względem nas. Pierwsze czytanie jest wyjęte z Pism Starego Testamentu lub z Listów i Dziejów Apostolskich. W niektóre dni postne mamy dwie lub sześć lekcji. Podczas lekcji wierni SIEDZĄ.

Po skończonym czytaniu ODPOWIADA SIĘ:

M. Deo grátias.

W. Bogu niech będą dzięki.

9. Graduał (albo Traktus) i Alleluja (oraz Sekwencja)

Po Lekcji chór śpiewa (względnie kapłan czyta) tekst śpiewu międzylekcyjnego zwanego Graduałem. Tekst ów jest przeważnie wyjęty z Psałterza. Alleluja słowo hebrajskie, oznaczające „śpiewajcie Panu” jest okrzykiem radości płynącej z serca Kościoła Świętego na skutek dobrodziejstw Bożych. W dni postne Alleluja zastąpione jest przez Traktus czyli Psalm. W niektóre uroczystości śpiewa się również utwór rytmiczny zwany Sekwencją, np. Dies Irae, Stabat Mater, Veni Creator i in. (Propria)

Na Alleluja wierni SIEDZĄ.

10. Przygotowanie do Ewangelii

Po śpiewie międzylekcyjnym kapłan zasypuje kadzielnicę i przechodzi przed środek ołtarza. Pochyliwszy się głęboko modli się (Iz,6):

S. Munda cor meum, ac labia mea, omnipotens Deus, qui labia Isaiae prophetae calculo mundasti ignito : ita me tua grata miseratione dignare mundare, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare. Per Christum Dominum nostrum. Amen.Iube, Domine, benedicere. Dominus sit in corde meo et in labiis meis : ut digne et competenter annuntiem Evangelium suum. Amen.

K. Oczyść serce moje i wargi moje, wszechmogący Boże, któryś wargi Izajasza proroka rozżarzonym węglem oczyścił. I mnie też przez łaskawe miłosierdzie swoje racz tak oczyścić, iżbym mógł godnie opowiadać świętą Ewangelię Twoją. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.Racz, Panie, pobłogosławić. Bóg niech będzie w sercu moim i na ustach moich, abym godnie i umiejętnie głosił Ewangelię Jego. Amen.

11. Ewangelia

Ministrant przenosi mszał. Kapłan przechodzi na stronę Ewangelii i czyta (względnie śpiewa) naznaczywszy poprzednio mszał, czoło, usta i piersi znakiem krzyża. Wierni WSTAJĄ i NAZNACZAJĄ czoło, usta i piersi znakiem krzyża.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Sequentia (Initium) sancti Evangelii secundum Matthaeum (Marcum, Lucam, Ioannem).

M. Glória tibi, Dómine.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. Czytanie ze (Początek) Świętej Ewangelii według Mateusza (Marka, Łukasza, Jana)

W. Chwała Tobie Panie.

Kapłan okadza Mszał otwarty na Ewangelii, by w ten sposób oddać cześć jej słowom i rozpoczyna czytanie.

Skończywszy czytać Ewangelię kapłan całuje mszał i mówi po cichu:

S. Per evangelica dicta deleantur nostra delicta.

M. Laus tibi, Christe.

K. Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.

W. Chwała Tobie Chryste.

Gdy kapłan wejdzie na ambonę, wierni SIADAJĄ.

12. Kazanie

Gdy kapłan skończy głosić kazanie i zaczyna schodzić z ambony wieni WSTAJĄ.

13. Credo – Wyznanie wiary

Odmawia się w niedziele, święta I klasy, w święta Pańskie i Matki Bożej, w święta Apostołów, Ewangelistów oraz Doktorów, w końcu we Mszach wotywnych i uroczystościach śpiewanych.

S. Credo in unum Deum,

M. Patrem omnipoténtem,/ factórem caeli et terrae,/ visibílium ómnium et invisibílium./ Et in unum Dóminum, Iesum Christum,/ Fílium Dei unigénitum./ Et ex Patre natum ante ómnia saécula./ Deum de Deo,/ lumen de lúmine,/ Deum verum de Deo vero. Génitum non factum,/ consubstantiálem Patri :/ per quem ómnia facta sunt./ Qui propter nos hómines,/ et propter nostram salútem/ descéndit de caelis.

(PRZYKLĘKNĄĆ)

ET INCARNATUS EST DE SPIRITU SANCTO/ EX MARIA VIRGINE:/ ET HOMO FACTUS EST.

Crucifíxus étiam pro nobis :/ sub Póntio Piláto passus, et sepúltus est./ Et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras./ Et ascéndit in caelum :/ sedet ad déxteram Patris./ Et íterum ventúrus est cum glória,/ iudicáre vivos et mórtuos:/ cuius regni non erit finis./ Et in Spíritum Sanctum, Dóminum et vivificántem :/ Qui ex Patre Filióque procédit./ Qui cum Patre et Fílio simul adorátur, et conglorificátur:/ qui locútus est per Prophétas./ Et unam, sanctam, cathólicam/ et apostólicam Ecclésiam./ Confíteor unum baptísma/ in remissiónem peccatórum./ Et expécto resurrectiónem mortuórum./ Et vitam ventúri saéculi. Amen.

K. Wierzę w jednego Boga,

W. Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z niebios.

(PRZYKLĘKNĄĆ)

I ZA SPRAWĄ DUCHA ŚWIĘTEGO PRZYJĄŁ CIAŁO Z MARYI DZIEWICY I STAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM.

Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, zgodnie z Pismem. I wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę, który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych i żywota wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

MSZA WIERNYCH

CZĘŚĆ PIERWSZA

14. Ofertorium – Antyfona na Ofiarowanie

Kapłan całuje ołtarz i pozdrawia wiernych wzywając wszystkich do modlitwy. Podczas Ofertorium wierni SIEDZĄ LUB KLĘCZĄ.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Oremus.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. Módlmy się.

Kapłan odmawia antyfonę na Ofiarowanie (Propria).

(W Mszach Uroczystych chór śpiewa ją).

15. Ofiarowanie Chleba

Kapłan zdejmuje welon z Kielicha, a następnie, wznosząc patenę, ofiarowuje chleb.

S. Suscipe, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus, hanc immaculatam hostiam, quam ego indignus famulus tuus offero tibi Deo meo, vivo et vero, pro innumerabilibus peccatis et offensionibus et negligentiis meis, et pro omnibus circumstantibus, sed et pro omnibus fidelibus Christianis vivis atque defunctis : ut mihi et illis proficiat ad salutem in vitam aeternam. Amen.

K. Przyjmij, Ojcze święty, wszechmocny, wiekuisty Boże, tę hostię niepokalaną, którą ja niegodny sługa Twój, ofiarowuję Tobie, Bogu mojemu żywemu i prawdziwemu, za niezliczone grzechy, zniewagi i niedbalstwa moje, za wszystkich tu obecnych, a także za wszystkich wiernych Chrześcijan, żywych i umarłych, aby mnie i im posłużyła do zbawienia w życiu wiekuistym. Amen.

Czyniąc pateną znak krzyża, składa chleb na ołtarzu.

16. Przygotowanie wina i wody

Ministranci przynoszą ampułki z winem i wodą. Kapłan przeszedłszy na stronę Lekcji wlewa do Kielicha wino i kilka kropel wody, którą błogosławi (za wyjątkiem Mszy żałobnych).

Deus, qui humanae substantiae dignitatem mirabiliter condidisti, et mirabilius reformasti : da nobis per huius aquae et vini mysterium, eius divinitatis esse consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps, Iesus Christus, Filius tuus, Dominus noster : Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus : per omnia saecula saeculorum. Amen.

Boże, któryś godność natury ludzkiej, przedziwnie stworzył i jeszcze przedziwnej naprawił, spraw przez tę tajemnicę wody i wina, abyśmy mieli uczestnictwo w Bóstwie Tego, który raczył stać się uczestnikiem człowieczeństwa naszego, Jezus Chrystus, Syn Twój, Pan nasz, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg: przez wszystkie wieki wieków. Amen.

17. Ofiarowanie wina

Na środku ołtarza, kapłan podnosi Kielich, a następnie czyni nim znak krzyża nad ołtarzem.

Offerimus tibi Domine, calicem salutaris, tuam deprecantes clementiam : ut in conspectu divinae maiestatis tuae, pro nostra et totius mundi salute cum odore suavitatis ascendat. Amen.

Ofiarujemy Ci, Panie, Kielich zbawienia, Twojej żebrząc łaskawości, aby jako wonność wdzięczna wzniósł się przed oblicze Twego Boskiego Majestatu za nasze i całego świata zbawienie. Amen.

18. Polecenie ofiar

Kapłan pochylony odmawia modlitwę Azariasza w piecu gorejącym (Dn 3, 3940).

In spiritu humilitatis, et in animo contrito suscipiamur a te Domine : et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi Domine Deus.

W duchu pokory i z sercem skruszonym, przyjmij nas, o Panie, i niech ofiara nasza tak się dziś przed obliczem Twoim dokona, aby się podobała Tobie, Panie Boże.

Czyniąc znak krzyża kapłan prosi, aby Duch Święty ofiarę pobłogosławił.

Veni, sanctificator omnipotens aeterne Deus : et benedic hoc sacrificium tuo sancto nomini praeparatum.

Przyjdź, Uświęcicielu, wszechmogący wiekuisty Boże, i pobłogosław tę ofiarę przygotowaną dla chwały świętego Imienia Twojego.

19. Incensio – Okadzenie

Kadzidło symbolizuje ofiarę. Podobnie jak dym ze spalanego kadzidła unosi się ku górze, tak ofiary unoszą się do nieba – miejsca przebywania Boga. Chodzi tu przede wszystkim o uobecnianą we Mszy Świętej, a dokonana przez mękę i śmierć ofiarę Jezusa Chrystusa. Ofiarami są też: miłość, w której trwamy, i dobre uczynki, które spełniamy. Dym kadzidła wypełniający Świątynię jest znakiem obecności Boga (Iz 6). Czynność okadzania oznacza także oczyszczenie, uświęcenie i oddawaną cześć.

Kapłan błogosławi kadzidło.

S. Per intercessionem beati Michaelis Archangeli, stantis a dextris altari incensi, et omnium electorum suorum, incensum istud dignetur Dominus benedicere, et in odorem suavitatis accipere. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

K. Za przyczyną świętego Michała Archanioła, stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia, i wszystkich wybranych swoich, niech to kadzidło raczy Pan pobłogosławić i jako miłą woń przyjąć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Okadzając dary ofiarne, mówi:

Incensum istud a te benedictum ascendat ad te, Domine : et descendat super nos misericordia tua.

To kadzidło, któreś pobłogosławił, niech się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi miłosierdzie Twoje.

Okadzając krucyfiks ołtarza oraz ołtarz kapłan odmawia część Ps 140.

Dirigatur, Domine, oratio mea, sicut incensum in conspectu tuo : elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum. Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiae labiis meis : ut non declinet cor meum in verba malitiae,
ad excusandas excusiationes in peccatis.

Niech się wzbija ku Tobie modlitwa ma, Panie, niby kadzidło, a wznoszenie rąk moich niby ofiara wieczorna. Postaw straż, Panie przy ustach moich, i stałą wartę przy bramie mych warg. Nie skłaniaj serca mego ku złej sprawie, ku bezbożnemu popełnianiu przestępstw.

Oddając kadzielnicę kapłan mówi:

Accendat in nobis Dominus ignem sui amoris, et flammam aeternae caritatis. Amen.

Niech Pan zapali w nas ogień swej miłości i płomień wiecznego ukochania. Amen.

Turyferariusz okadza ministrantów, oraz wiernych. Wierni w czasie okadzania ich STOJĄ, po czym KLĘKAJĄ LUB SIADAJĄ.

20. Lavabo – Umycie rąk

Ministranci przynoszą utensylia do Lavabo. Kapłan zaraz po poleceniu ofiar przechodzi na stronę Lekcji i umywa palce rąk.
Psalm 25

Lavabo inter innocentes manus meas: et circumdabo altare tuum Domine. Ut audiam vocem laudis : et enarrem universa mirabilia tua. Domine dilexi decorem domus tuae, et locum habitationis gloriae tuae. Ne perdas cum impiis Deus animam meam : et cum viris sanguinum vitam meam. In quorum manibus iniquitates sunt : dextera eorum repleta est muneribus. Ego autem in innocentia mea ingressus sum : redime me, et miserere mei. Pes meus stetit in directo : in ecclesiis benedicam te Domine. Gloria Patri…

Umywam ręce na znak niewinności: I obchodzę ołtarz Twój Panie. Abym usłyszał głos chwały Twojej, i rozpowiadał o wszystkich cudach Twoich. Umiłowałem, Panie, piękno domu Twego, miejsce zamieszkania Twego Majestatu. Nie trać mnie, Boże, razem z grzesznikami ni życia mego z mężami krwawymi. Ich ręce bowiem splamione zbrodniami, prawica pełna zapłaty przekupstwa. Ja zaś kroczę w niewinności, wybaw mnie przeto, i zmiłuj się nade mną. Stopę postawiłem na prostej ścieżce, na zgromadzeniach chwalę Cię, Panie. Chwała Ojcu…

„Gloria Patri” opuszcza się w okresie Męki Pańskiej i we Mszach żałobnych.

21. Polecenie ofiar Trójcy Świętej

Kapłan pochylony na środku ołtarza, mówi:

Suscipe sancta Trinitas hanc oblationem, quam tibi offerimus ob memoriam passionis, resurrectionis et ascensionis Iesu Christi Domini nostri : et in honorem beatae Mariae semper Virginis, et beati Ioannis Baptistae, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et istorum, et omnium Sanctorum: ut illis proficiat ad honorem, nobis autem ad salutem: et illi pro nobis intercedere dignentur in caelis, quorum memoriam agimus in terris. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

Przyjmij, Trójco Święta, tę ofiarę, którą Ci składamy na pamiątkę Męki, Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa, Pana naszego, oraz na cześć Najświętszej Maryi Zawsze Dziewicy, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, a także tych [których szczątki są w ołtarzu] i wszystkich świętych, niech przyczyni się do ich czci, nam zaś pomoże do zbawienia, niechaj ci, których ze czcią wspominamy na ziemi, raczą orędować za nami w niebie. Przez tegoż Chrystusa, Pana Naszego. Amen.

22. Wezwanie do modlitwy i Sekreta

Kapłan całuje ołtarz i zwraca się do wiernych prosząc o szczególne skupienie i zjednoczenie w modlitwie.

S. Orate, fratres : ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem.

M. Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis/ ad laudem et glóriam nóminis sui,/ ad utilitátem quoque nostram,/ totiúsque Ecclésiae suae sanctae.

Kapłan odpowiada po cichu:

S. Amen.

K. Módlcie się, bracia, aby moja i wasza ofiara była przyjęta przez Boga Ojca wszechmogącego.

W. Niech przyjmie Pan ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę Imienia swego, oraz na pożytek nasz i całego świętego Kościoła swego.

K. Amen.

Następnie kapłan po cichu odmawia modlitwę, zwaną sekretą (Propria), która kończy się słowami:

S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.

K. Na wieki wieków.

W. Amen.

CZĘŚĆ DRUGA

23. Prefacja i Sanctus

Podczas Prefacji wierni STOJĄ.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Sursum corda.

M. Habémus ad Dóminum.

S. Gratias agamus Domino Deo nostro.

M. Dignum et iustum est.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. W górę serca.

W. Mamy je ku Panu.

K. (Pochylając głowę) Czyńmy dzięki Panu Bogu naszemu.

W. Godne jest to i sprawiedliwe.

 

Prefacja o Trójcy Przenajświętszej


(Odmawia się ją: w uroczystość Trójcy Przenajświętszej oraz w Mszach wotywnych o Trójcy Przenajświętszej, a także w niedziele Adwentu i wszystkie niedziele II klasy poza Czasem Bożego Narodzenia i Wielkanocy. W innych przypadkach
Propria)

S. Vere dignum et iustum est, aequum et salutare, nos tibi semper, et ubique gratias agere: Domine, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus.Qui cum unigenito Filio tuo, et Spiritu Sancto, unus es Deus, unus es Dominus : non in unius singularitate personae, sed in unius Trinitate substantiae. Quod enim de tua gloria, revelante te, credimus, hoc de Filio tuo, hoc de Spiritu Sancto, sine differentia discretionis sentimus. Ut in confessione verae sempiternaeque Deitatis, et in personis proprietas, et in essentia unitas, et in maiestate adoretur aequalitas.Quam laudant Angeli, atque Archangeli, Cherubim quoque ac Seraphim : qui non cessant clamare quotidie, una voce dicentes:

K. Prawdziwie jest to godne i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie, święty Ojcze, wszechmogący, wiekuisty Boże.Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie w pojedynczości jednej osoby, ale w Troistości jednej substancji Co bowiem z objawienia Twego wierzmy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie.Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie:

Kapłan pochyla się i mówi, a ministrant trzykroć dzwoni.

Sanctus,/ Sanctus,/ Sanctus,/ Dóminus Deus Sábaoth./ Pleni sunt caeli et terra glória tua./ Hosánna in excelsis. Benedíctus qui venit in nómine Dómini./ Hosánna in excelsis.

Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

Wierni KLĘKAJĄ.

KANON MSZY ŚWIĘTEJ

24. Pierwsza modlitwa wstawiennicza

Kapłan, ogólnie poleciwszy ofiarę, wstawia się (a) za cały Kościół wojujący, (b) za biorących udział w ofierze, (c) w łączności z Kościołem tryumfującym.

Te Igitur – ogólne polecenie ofiar

Te igitur, clementissime Pater, per Iesum Christum Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus, uti accepta habeas, et benedicas haec dona, haec munera, haec sancta sacrificia illibata.

Ciebie więc, najmiłościwszy Ojcze, przez Jezusa Chrystusa Syna Twojego, Pana naszego, pokornie błagamy i prosimy, abyś przyjął i pobłogosławił te dary, te daniny, te święte, nieskalane ofiary.

In Primis – za Kościół wojujący

In primis, quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta Catholica : quam pacificare, custodire, adunare, et regere digneris toto orbe terrarum : una cum famulo tuo Papa nostro N. et Antistite nostro N. et omnibus orthodoxis, atque Catholicae et Apostolicae fidei cultoribus.

Składamy Ci je przede wszystkim za Kościół Twój Święty, powszechny, racz Go obdarzyć pokojem, strzec, jednoczyć i rządzić Nim na całym okręgu ziemskim, wraz ze sługą Twoim Papieżem naszym N., i Biskupem naszym N., i ze wszystkimi prawowiernymi powszechnej i apostolskiej wiary wyznawcami.

Memento – za uczestników (wspomnienie żywych)

Memento Domine famulorum, famularumque tuarum N. et N. et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est, et nota devotio, pro quibus tibi offerimus : vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis pro se, suisque omnibus : pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suae : tibique reddunt vota sua aeterno Deo, vivo et vero.

Pomnij, Panie na sługi i służebnice Twoje N. i N. i na wszystkich tu obecnych, których wierność jest Ci wiadoma, a gorliwość znana, za których tobie ofiarujemy i którzy Ci składają tę ofiarę uwielbienia za siebie samych i za wszystkich swoich, za odkupienie dusz swoich, w nadziei zbawienia i ocalenia swego, oddając dary swoje Tobie, Bogu wiecznemu, żywemu i prawdziwemu.

Communicantes – w łączności z Kościołem tryumfującym

Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosae semper Virginis Mariae Genitricis Dei et Domini nostri Iesu Christi : sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreae, Iacobi, Ioannis, Thomae, Iacobi, Philippi, Bartholomaei, Matthaei, Simonis et Thaddaei : Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosmae et Damiani : et omnium sanctorum tuorum ; quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuae muniamur auxilio. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

W Świętych obcowaniu, ze czcią wspominamy przede wszystkim wsławioną zawsze Dziewicę Maryję, Rodzicę Boga, Pana naszego, Jezusa Chrystusa, a także Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Dziewicy oraz Świętych Apostołów i Męczenników Twoich: Piotra i Pawła, Andrzeja, Jakuba, Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Ksystusa, Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana, i wszystkich Świętych Twoich: racz dla ich zasług i modlitw wspierać nas w każdej potrzebie pomocą Swojej opieki. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

25. Hanc Igitur – Prośba o przyjęcie ofiary

Kapłan wyciąga dłonie nad Hostią i Kielichem. Ministrant dzwoni.

Hanc igitur oblationem servitutis nostrae, sed et cunctae familiae tuae, quaesumus, Domine, ut placatus accipias : diesque nostros in tua pace disponas, atque ab aeterna damnatione nos eripi, et in electorum tuorum iubeas grege numerari. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Prosimy Cię przeto, Panie, abyś tę ofiarę sług Twoich i całej rodziny Twojej miłościwie przyjął, dni życia naszego w pokoju swym ustalił i zechciał od wiecznego potępienia nas wybawić i zaliczyć w poczet wybranych Twoich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

26. Quam Oblationem – Prośba o przeistoczenie

Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quaesumus, benedictam, adscriptam, ratam, rationabilem acceptabilemque facere digneris : ut nobis Corpus, et Sanguis fiat dilectissimi Filii tui Domini nostri Iesu Christi.

Wsród wszystkich ofiar, prosimy Cię, Ty Boże, racz tę pobłogosławić, uznać, zatwierdzić, prawdziwą i miłą sobie uczynić, tak, żeby stała się dla nas Ciałem i Krwią najmilszego Syna Twojego, Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

27. Konsekracja chleba

Kapłan bierze do rąk Hostię.

Qui pridie quam pateretur, accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas: et elevatis oculis in caelum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens, benedixit, fregit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite et manducate ex hoc omnes :

Który w przeddzień Swej Męki wziął chleb w święte i czczigodne ręce Swoje, a wzniósłszy oczy ku niebu do Ciebie, Boga, Ojca Swego wszechmogącego, Tobie czyniąc dzięki, pobłogosławił, połamał i rozdał uczniom Swoim, mówiąc: Bierzcie i pożywajcie z niego wszyscy.

Kapłan pochyla się nad Hostią.

HOC EST ENIM CORPUS MEUM.

TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE.

Kapłan przyklęka, podnosi Hostię Najświętszą, znowu przyklęka. Wierni ADORUJĄ W CISZY.

28. Konsekracja wina

Kapłan bierze do rąk Kielich.

Simili modo postquam cenatum est, accipiens et hunc praeclarum Calicem in sanctas ac venerabiles manus suas : item tibi gratias agens, benedixit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite, et bibite ex eo omnes :

Podobnie, gdy było po wieczerzy, wziął i ten przesławny Kielich w święte i czcigodne ręce Swoje, a ponownie dzięki Tobie czyniąc, pobłogosławił i podał uczniom Swoim, mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:

Kapłan pochyla się nad Kielichem.

HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET AETERNI TESTAMENTI : MYSTERIUM FIDEI : QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. Haec quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis.

TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGOPRZYMIERZA : TAJEMNICA WIARY : KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU WYLANA BĘDZIE NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

To ile razy czynić będziecie, na moją czyńcie pamiątkę.

Kapłan przyklęka, podnosi Kielich, znowu przyklęka. Wierni ADORUJĄ W CISZY Krew Przenajświętszą.

29. Unde Et Memores – Wspomnienie Tajemnicy Odkupienia (Anamneza)

Wierni NADAL KLĘCZĄ.

Unde et memores Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi Filii tui, Domini nostri, tam beatae passionis, nec non et ab inferis resurrectionis, sed et in caelos gloriosae ascensionis : offerimus praeclarae maiestati tuae de tuis donis ac datis hostiam puram, hostiam sanctam, hostiam immaculatam, Panem sanctum vitae aeternae, et Calicem salutis perpetuae.

Przeto i my słudzy Twoi, Panie, oraz lud Twój święty, wspominając tak błogosławioną Mękę, jak też i Zmartwychwstanie z otchłani i chwalebne Wniebowstąpienie tegoż Chrystusa, Syna Twojego, Pana naszego, ofiarujemy przedostojnemu Majestatowi Twojemu, z darów i dobrodziejstw Twoich, Hostię czystą, Hostię świetą, Hostię niepokalaną, Chleb święty wiekuistego życia i Kielich zbawienia wiecznego.

30. Supra Quae – Modlitwa o przyjęcie Ofiary bezkrwawej

Supra quae propitio ac sereno vultu respicere digneris : et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium patriarchae nostri Abrahae : et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.

Racz na nie wejrzeć przejednanym i łaskawym obliczem i przyjąć je tak mile, jak mile przyjąć raczyłeś dary sprawiedliwego sługi Twego Abla i ofiarę Patriarchy naszego Abrahama i tę, którą Ci złożył najwyższy Twój Kapłan Melchizedech, ofiarę świętą, Hostię niepokalaną.

31. Druga modlitwa wstawiennicza

Kapłan pochylony nad ołtarzem, modli się o łaski dla uczestników Ofiary.

Supplices – za uczestników Ofiary

Supplices te rogamus, omnipotens Deus : iube haec perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinae maiestatis tuae : ut quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus, omni benedictione caelesti et gratia repleamur. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, rozkaż, by ręce świętego Anioła Twego zaniosły tę Ofiarę na niebiański Twój ołtarz, przed oblicze Boskiego Majestatu Twego, abyśmy wszyscy, tego ołtarza uczestnicy, pożywając przenajświętsze Ciało i Krew Syna Twego, otrzymali z niebios pełnię błogosławieństwa i łaski. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Memento – za zmarłych

Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum N. et N. qui nos praecesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis. Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

Pomnij też, Panie, na sługi i służebnice Twoje N. i N., którzy nas wyprzedzili ze znamieniem wiary i śpią snem pokoju. Błagamy Cię, Panie, użycz im i wszystkim tym, którzy w Chrystusie spoczywają, miejsca ochłody, światła i pokoju. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nobis Quoque Peccatoribus – w łączności z Kościołem tryumfującym

Kapłan bije się w piersi.

Nobis quoque peccatoribus famulis tuis, de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris, cum tuis sanctis Apostolis et Martyribus : cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Caecilia, Anastasia, et omnibus sanctis tuis : intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte. Per Christum Dominum nostrum.

Nam także, grzesznym sługom Twoim, którzy pokładamy nadzieję w ogromie Twej litości, racz dać jakiś udział i wspólnotę ze świętymi Twoimi Apostołami i Męczennikami: Janem, Szczepanem, Maciejem, Barnabą, Ignacym, Aleksandrem, Marcelinem, Piotrem, Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją, i z wszystkimi Twoimi Świętymi; dopuść nas, prosimy, do ich współdziedzictwa, nie z powodu naszych zasług, lecz za sprawą Twojego przebaczenia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

32. Zakończenie

Per quem haec omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis et praestas nobis.

Przez Niego, Panie, te wszystkie dary zawsze dobrymi stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, błogosławisz i nam ich udzielasz.

Kapłan odkrywa Kielich i czyni Hostią Św. pięć razy znak krzyża, po czym podnosi Kielich wraz z Hostią (małe podniesienie). Jednocześnie wielbi Boga, mówiąc:

S. Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spritus Sancti, omnis honor et gloria. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.

K. Przez Niego i z Nim, i w Nim Tobie, Boże Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

CZĘŚĆ TRZECIA

33. Pater Noster – Modlitwa Pańska

Wierni WSTAJĄ na „Oremus”. Modlitwę „Pater noster” kapłan odmawia SAM aż do słów „…in tentationem”.

S. Oremus. Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere:Pater noster, qui es in caelis : sanctificetur nomen tuum : Adveniat regnum tuum : Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobishodie : Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et nenos inducas in tentationem.

M. Sed líbera nos a malo.

S. Amen.

K. Módlmy się. Wezwani zbawiennym nakazem i Boskim ustanowieniem przygotowani, ośmielamy się mówić:Ojcze nasz, Któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nasna pokuszenie.

W Ale nas zbaw ode złego.

K. (po cichu) Amen.

Kapłan rozwija ostatnią prośbę:

Libera Nos

S. Libera nos, quaesumus, Domine ab omnibus malis, praeteritis, praesentibus et futuris : et intercedente beata et gloriosa semper Virgine Dei Genitrice Maria, cum beatis Apostolis tuis Petro et Paulo, atque Andrea, et omnibus Sanctis, da propitius pacem in diebus nostris : ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi. Per eundem Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum. Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus.

K. Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkiego zła przeszłego, obecnego i przyszłego, a za wstawiennictwem Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy, Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła, oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, udziel nam miłościwie pokoju za dni naszych, abyśmy wsparci pomocą miłosierdzia Twego i od grzechu byli zawsze wolni, i od wszelkiej trwogi bezpieczni. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg.

34. Łamanie Chleba i modlitwy o pokój

Kapłan łamie Hostię Świętą na trzy części mówiąc:

S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.

K. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

Kapłan czyni cząstką Hostii trzy znaki kzyża nad kielichem, mówiąc:

S. Pax Domini sit semper vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

K. Pokój Pana niech będzie zawsze z wami.

W. I z duchem twoim.

Kapłan wpuszcza cząstkę Hostii Św. do Kielicha, mówiąc:

S. Haec commixtio et consecratio Corporis et Sanguinis Domini nostri Iesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam. Amen.

K. To połączenie i poświęcenie Ciała i Krwi Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech się nam, którzy je przyjmujemy, przyczyni do żywota wiecznego. Amen.

Agnus Dei – Baranku Boży

Wierni KLĘCZĄ. Trzykroć UDERZAJĄ SIĘ W PIERŚ: na „miserere” i „dona nobis”.

M. Agnus Dei,/ qui tollis peccáta mundi :/ miserére nobis.

Agnus Dei,/ qui tollis peccáta mundi :/ miserére nobis.

Agnus Dei,/ qui tollis peccáta mundi :/ dona nobis pacem.

W. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem.

35. Modlitwy kapłana przed Komunią

Następują trzy ciche prywatne modlitwy kapłana (we Mszy śpiewanej kapłan odmawia je, gdy wierni spiewają „Agnus Dei”.

Domine Iesu Christe I

S. Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis : pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata mea, sed fidem Ecclesiae tuae ; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris. Qui vivis et regnas Deus per omnia saecula saeculorum. Amen.

K. Panie Jezu Chryste, któryś rzekł Apostołom Twoim: pokój wam zostawiam, pokój Mój wam daję, patrz nie na grzechy moje, lecz na wiarę Twojego Kościoła, i racz go według Twej woli obdarzać pokojem i umacniać w jedności, który żyjesz i królujesz Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Domine Iesu Christe II

Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris, cooperante Spritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti : libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis et universis malis : et fac me tuis semper inhaerere mandatis, et a te nunquam separari permittas : qui cum eodem Deo Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula saeculorum. Amen.

Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który z woli Ojca za sprawą Ducha Świętego, przez śmierć Swoją świat ożywiłeś, wybaw mnie przez to Przenajświętsze Ciało i Krew Twoją od wszelkich nieprawości moich i od wszelkiego zła i spraw, bym zawsze strzegł przykazań Twoich, i nie dozwól, bym się kiedykolwiek odłączył od Ciebie, który z tymże Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz Bóg, na wszystkie wieki wieków. Amen.

Perceptio Corporis

Perceptio Corporis tui, Domine Iesu Christe, quod ego indignus sumere praesumo, non mihi proveniat in iudicium et condemnationem : sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam : Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Przyjęcie Ciała Twego, Panie Jezu Chryste, które ja, niegodny sługa, spożywać się ważę, niechaj mi się nie obróci na sąd i potępienie, lecz niechaj raczej posłuży mi ku obronie i uzdrowieniu duszy i ciała: który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

36. Komunia kapłana

Kapłan przyklęka, bierze do rąk Hostię św., aby ją przyjąć i mówi:

Panem caelestem accipiam et nomen Domini invocabo.

Chleb niebiański przyjmę i wezwę Imienia Pana.

Trzymając Hostię Świętą w lewej dłoni, kapłan uderza się w piersi trzy razy i sam odmawia „Domine, non sum dignus”. Ministrant dzwoni.

Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum : sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea.

Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do wnętrza mego, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. (trzykrotnie)

Trzymając Hostię Świętą w prawej ręce, kapłan czyni Nią znak krzyża i mówi:

Corpus Domini nostri Iesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen.

Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.

Po chwili kapłan bierze do rąk Kielich i modli się słowami Psalmu, który Chrystus odmawiał w czasie Ostatniej Wieczerzy:

Quid retribuam Domino pro omnibus, quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.

Cóż oddam Panu za wszystko, co dla mnie uczynił? Kielich zbawienia wezmę i wezwę Imienia Pana. Wielbiąc zawołam do Pana i od nieprzyjaciół moich będę ocalony.

Sanguis Domini nostri Iesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen.

Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.

37. Komunia wiernych

Następnie kapłan zwraca się do wiernych z cyborium i trzymając Hostię Świętą, mówi:

S. Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi.

M. (Bijąc się w piersi) Dómine, non sum dignus/ ut intres sub tectum meum:/ sed tantum dic verbo,/ et sanábitur ánima mea.

(ter)

K. Oto Baranek Boży: oto, który gładzi grzechy świata.

W. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do wnętrza mego, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.

(trzykrotnie)

Podając Komunię Świętą, kapłan mówi:

S. Corpus Domini nostri Iesu Christi custodiat animam tuam in vitam aeternam. Amen.

K. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy Twojej na żywot wieczny. Amen.

Komunię Świętą przyjmuje się w postawie KLĘCZĄCEJ, chyba że sprzeciwiają się temu poważne przyczyny natury zdrowotnej.

NIE ODPOWIADA SIĘ „Amen”.

Gdy wszyscy otrzymali Komunię Świętą, kapłan powraca do ołtarza i umieszcza Cyborium w Tabernakulum, na co ministrant dzwoni.

38. Dziękczynienie

Po czym ministrant bierze ampułki i nalewa wina do kielicha. Kapłan modli się:

S. Quod ore sumpsimus, Domine, pura mente capiamus : et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum.

K. Cośmy ustami spożyli, Panie, daj czystym przyjąć umysłem, a dar ten doczesny niech się nam stanie lekarstwem na wieczność.

Ministranci polewają palce kapłana winem i wodą. Kapłan modli się.

Corpus tuum, Domine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potavi, adhaereat visceribus meis : et praesta, ut in me non remaneat scelerum macula, quem pura et sancta refecerunt sacramenta. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. Amen.

Ciało Twe, Panie, które spożyłem, i Krew, którą wypiłem, niech przywrze do mego wnętrza, i spraw, aby zmaza grzechów nie została we mnie, którego czyste i święte posiliły Sakramenta. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Kapłan wyciera kielich i przykrywa go welonem. Ministrant przenosi Mszał.

39. Komunia – Antyfona na Komunię

Kapłan przechodzi na stronę Lekcji i odmawia Communio (Propria).

(W Mszach uroczystych chór śpiewa ja w czasie komunii wiernych)

40. Pokomunia – Modlitwy po Komunii

Wierni WSTAJĄ na “Oremus”.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Oremus.

K. Pan z wami.

W. I z duchem Twoim.

K. Módlmy się.

Kapłan odczytuje modlitwę Postcommunio (Propria), którą kończy słowami:

S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.

K. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

Po skończonych modlitwach kapłan wraca na środek ołtarza, całuje go i zwracając się
do wiernych, mówi:

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

S. Ite, missa est.

M. Deo grátias.

K. Idźcie, ofiara spełniona.

W. Bogu niech będą dzięki.

We Mszach, w których nie ma „Gloria in excelsis” kapłan zamiast „Ite missa est” śpiewa „Benedicamus Domino”.

41. Placeat Tibi – Ostatnia modlitwa

Wierni KLĘKAJĄ. Pochylając się nad ołtarzem, kapłan mówi:

S. Placeat tibi, sancta Trinitas, obsequium servitutis meae : et praesta ut sacrificium quod oculis tuae maiestatis indignus obtuli, tibi sit acceptabile, mihique, et omnibus pro quibus illud obtuli, sit, te miserante, propitiabile. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

K. O Trójco Przenajświętsza, niechaj Ci miłym będzie hołd służby mojej i spraw, aby ta ofiara, którą ja niegodny zaniosłem przed oczy majestatu Twego, była Tobie przyjemna, mnie zaś i wszystkim, za których ją złożyłem, stała się przejednaniem dzięki Twemu miłosierdziu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Błogosławieństwo

Kapłan całuje ołtarz, a na słowo „Pater” odwraca się do wiernych.

S. Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius, et Spiritus Sanctus.

M. Amen.

K. Niech was błogosławi wszechmogący Bóg, Ojciec i Syn, i Duch Święty.

W. Amen.

42. Ostatnia Ewangelia

Kapłan przechodzi na stronę Ewangelii. Czyni znak krzyża najpierw na ołtarzu, potem na swym czole, ustach i sercu. Wierni WSTAJĄ.

S. Dominus vobiscum.

M. Et cum spíritu tuo.

S. Initium sancti Evangelii secundum Ioannem.

M. Glória tibi Dómine.

S. In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt : et sine ipso factum est nihil quod factum est. In ipso vita erat, et vita erat lux hominum : et lux in tenebris lucet, et tenebrae eam non comprehenderunt. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine. Erat lux vera quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. In propria venit, et sui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine eius : qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt. (TU WSZYSCY KLĘKAJĄ) ET VERBUM CARO FACTUM EST, et habitavit in nobis et vidimus gloriam eius, gloriam quasi unigeniti a Patre, plenum gratiae et veritatis.

M. Deo grátias.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. Początek Świętej Ewangelii według Jana.

W. Chwała Tobie Panie.

K. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono to było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemnościach świeci, i ciemności jej nie ogarnęły. Był człowiek posłany od Boga, a na imię mu było Jan. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadectwo dać o światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli. Nie był on światłością, ale miał świadczyć o światłości. Było światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka, gdy na ten świat przychodzi. Ono było na świecie, i świat przez Nie został uczynion, a świat Go nie poznał. Do swego przyszło, a swoi Go nie przyjęli. Tym zaś wszystkim, którzy Go przyjęli, dało moc, by się stali synami Bożymi, tym co wierzą w Imię Jego, którzy nie z krwi, ani z pożądliwości ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. (TU WSZYSCY KLĘKAJĄ) A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO i mieszkało między nami. I oglądaliśmy chwałę Jego, chwałę jakoJednorodzonego od Ojca, pełnego łaski i prawdy.

W. Bogu niech będą dzięki.

Następnie ŚPIEWA SIĘ antyfonę maryjną.

MODLITWY PO cichej MSZY ŚWIĘTEJ

(Przez Ojca Św. Leona XIII przepisane)

Po cichej Mszy Św., kapłan klęcząc u stopni ołtarza, mówi z wiernymi poniższe modlitwy. Zaleca się wiernym samodzielne odmawianie tych modlitw także po Mszach Św. uroczystych.

Salutatio Angelica – Pozdrowienie Anielskie

Ave Maria. (ter)

Zdrowaś Maryjo. (trzy razy)

Antyfona

Salve Regína, Mater misericórdiae. Vita, dulcédo, et spes nostra, salve. Ad te clamámus éxsules fílii Hevae. Ad te suspirámus, geméntes et flentes in hac lacrimárum valle. Eia ergo, Advocáta nostra, illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte. Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui, nobis post hoc exsílium osténde. O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.

S. Ora pro nobis, sancta Dei Génitrix.

M. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.

S. Oremus. Deus refugium nostrum et virtus, populum ad te clamantem propitius respice; et intercedente gloriosa et immaculata Virgine Dei Genitrice Maria, cum beato Iosepho eius Sponso, ac beatis Apostolis tuis Petro et Paulo, et omnibus Sanctis, quas pro conversione peccatorum, pro libertate et exaltatione sanctae Matris Ecclesiae, preces effundimus, misericors et benignus exaudi. Per eundem Christum, Dominum nostrum.

M. Amen.

Witaj Królowo, Matko miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy, wygnańcy, synowie Ewy. Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!

K. Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko.

W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Pana Chrystusowych.

K. Módlmy się. Boże, ucieczko nasza i mocy, wejrzyj łaskawie na lud Twój do Ciebie wołający i za przyczyną chwalebnej i niepokalanej Dziewicy i Matki Bożej Maryi, ze świętym jej Oblubieńcem Józefem, ze świętymi Apostołami Twoimi Piotrem i Pawłem, oraz wszystkimi Świętymi, wysłuchaj miłościwie i łaskawie prośby nasze, które za nawrócenie grzeszników, za wolność i wywyższenie świętej Matki Kościoła naszego do Ciebie zanosimy. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.

W. Amen.

Modlitwa do Św. Michała Archanioła (Egzorcyzm prywatny)

S. Sancte Michäel Archangele, defende nos in proelio, contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium. Imperet illi Deus, supplices deprecamur: tuque, Princeps militiae caelestis, Satanam aliosque spiritus malignos, qui ad perditionem animarum pervagantur in mundo, divina virtute, in infernum detrude.

M. Amen.

K. Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy: a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, Szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła.

W. Amen.

Wezwanie do Najświętszego Serca Pana Jezusa (dodane przez Św. Piusa X)

S. Cor Iesu sacratissimum.

M. Miserere nobis. (ter)

K. Najświętsze Serce Jezusa.

W. Zmiłuj się nad nami! (trzy razy)