Władze nad liturgią posiada Stolica Apostolska (czyli Papież i kompetentne dykasterie kurii rzymskiej) oraz biskupi diecezjalni tworzący Konferencje Episkopatu. Ponieważ liturgia jest kultem publicznym potrzeba pouczeń dotyczących wewnętrznego usposobienia jej uczestników a także określonych norm dotyczących zewnętrznych form celebracji.

Poniżej umieszczone są wybrane dokumenty Stolicy Apostolskiej i Konferencji Episkopatu.

Pius X – Motu Proprio Tra le Sollecitudini (22.11.1903)

Pius XI – Konstytucja Apostolska Divini Cultus (20.12.1928) 

Pius XII – Encyklika Mediator Dei (20.11.1947)

Pius XII – Encyklika Musicae Sacrae Disciplina (25.12.1955)

Święta Kongregacja Obrzędów – Instrukcja o muzyce sakralnej i liturgii (3.09.1958)

Kongregacja Obrzędów – Zezwolenie na używanie języka polskiego w śpiewie niektórych tekstów Mszy Św. (7.07.1962)

Konferencja Episkopatu – Instrukcja o wprowadzeniu przywileju Stolicy Apostolskiej z dnia 7.07.1961 dotyczącego śpiewu i czytania tekstów podczas Mszy świętej (1.01.1962)

Episkopat Polski – Dyrektywy w związku z instrukcją Kongregacji Obrzędów z dnia 3.09.1958 o muzyce sakralnej i liturgii (15.09.1962) 

Jan Paweł II – Encyklika Ecclesia De Eucharistia (17.04.2003)

Benedykt XVI – Motu Proprio Summorum Pontificum (07.07.2007)